findik1

1.GİRİŞ

Fındık Karadeniz bölgesinin geleneksel bir ürünü olup, bu bölgeye yaklaşık 5000 yıldır yetiştirilmektedir. Günümüzde 400 000 aile yaklaşık 700 000 hektarlık alanda fındık tarımı yapmakta ve 7-8 milyon insan geçimini bu üründen sağlamaktadır. Dünya fındık üretiminin %75'ini, dünya fındık ihtiyacının da %82'sini karşılayan ülkemizin, bu üründen kazancı 2 Milyar dolara ulaşmış durumdadır. Dünya fındık üretim alanı bakımından %79.16'sı Türkiye'de, %11.88'i İtalya'da, %6.47'si İspanya'da ve %2,47'si ABD'de bulunmaktadır. Dekara üretim, yurdumuzda 90-100 kg arasındayken, İtalya'da 140-150 kg, ABD'de ise bu değer 200-225 kg'dır. Ülkemizde dekara verimin düşük olmasının bir çok sebebi vardır. Bunların dışında üretimin yaşlı dallarla yapılmaya devam edilmesi budama, gübreleme ve çeşit karışımı gibi kültürel uygulamalara gereken önemin verilmeyişi gelmektedir.

Karadeniz bölgesinde fındık tarımı yapılan böle sahil, orta ve yüksek kuşak olmak üzere üç kola ayrılmıştır. Fındığın en ideal yetiştirme yeri, 0-250 m rakım ve 10 km iç kısma kadar olan yöre olup, sahil kol olarak isimlendirilmektedir. Bu kol sahil şeridi boyunca görülen alandır. 251-500 m yükseklik ve 10-20 km içerde olan yöreler orta kol olup iyi, 501-750 m yükseklik ve 20 km'den daha iç kesimde kalan yöreler ise yüksek kol olarak isimlendirilmekte ve ikinci derecede fındık yetiştiriciliğine uygun bulunmaktadır.

Fındık yetiştiriciliği genellikle humuslu ve orta bünyeli topraklarda en iyi bir şekilde yapılabilmektedir. Çok verimli ve derin bir toprak isteği yoktur. Kil ve kum oranı yüksek topraklar fındık yetiştiriciliğine uygun değildir. Düz alanlarda su birikintisi yetiştiriciliği olumsuz etkilemektedir. Fındığın en iyi yetiştiği toprak reaksiyonu pH 6-7 arasındadır. Don olaylarına maruz kalan yerlerde fındık bahçesinin tesis edilmemesi gerektiği belirtilmektedir. Fındık meyvesinin birleşiminde %55-66 yağ, %14-16 protein, %11-12 karbonhidrat, %4,5-5 su %2 kül ile fosfor, kalsiyum, mağnezyum, mangan, çinko, demir ve sodyum gibi madensel maddeler, ayrıca Amino Asitler B1, B2 ve E vitaminleri bulunmaktadır.

Dikildiği yıldan itibaren fındık fidanlarının sağlıklı gelişebilmesi ve verime geçtikten sonra kaliteli meyve verebilmesi için gübreleme önemli bir yer tutmaktadır. Besin maddelerinin azalması ve tükenmesi durumunda gelişme bozuklukları ve üründe azalmalar meydana gelir. Bu durumun meydana gelmemesi için eksilen besin maddelerinin her yıl düzenli olarak toprağa verilmesi gerekir. Verim çağındaki fındık bahçelerinin ise bol ve kaliteli ürün verebilmesi için azotlu gübrenin yanında fosfor, potas ve kalsiyum verilmesi düzenli bir verim için önemlidir.